Ojcowie sukcesu, czyli uzdrawianie polskiego footballu

Nasze orły zakończyły już udział w Euro, nastał więc czas na podsumowanie ich występu. Musimy sobie twardo i pryncypialnie powiedzieć, że był to największy sukces, osiągnięty przez naszą reprezentację w rozgrywkach międzynarodowych w ciągu ostatnich dwudziestu paru lat. Wbrew przewidywaniom różnych malkontentów, którzy twierdzili, że będzie tak jak w poprzednich wielkich imprezach, czyli najpierw mecz otwarcia, potem mecz o wszystko i na koniec mecz o honor, o wszystko zagraliśmy dopiero w trzecim spotkaniu. Nasi chłopcy dzielnie wypruwali z siebie żyły, mimo braku wsparcia ze strony PZPN, który przekazał im jedynie po 11 biletów na głowę na każdy mecz w którym grali, przy czym niektóre dając im dopiero na kilka godzin przed rozpoczęciem spotkania. Brak najbliższych na trybunach wyraźnie wpłynął na pogorszenie dopingu, co w znaczący sposób utrudniło grę naszym zawodnikom. Również kibice nie w pełni stanęli na wysokości zadania – w meczu z Grecją, w trudnych chwilach, kiedy graliśmy z przewagą jednego zawodnika, doping pozostawiał wiele do życzenia. Nasi piłkarze pomimo tylu przeciwności stanęli na wysokości zadania i zdobyli całe dwa punkty, mimo że znów przyszło im grać w grupie śmierci.

Tuż po zakończeniu spotkania z Czechami rozpoczęło się poszukiwanie winnych tego niewątpliwego sukcesu. Jan Tomaszewski w myśl zasady „to matura nie chęć szczera, zrobi z ciebie selekcjonera”, za główne jego źródło uznał braki w formalnym wykształceniu trenera Smudy. Jednak dziennikarze i politycy – po raz pierwszy zgodni niezależnie od swoich przekonań politycznych – za głównego winowajcę uważają Grzegorza Latę. W związku z tym wzywają go, by dotrzymał obietnicy złożonej jakoby w trakcie wywiadu wydrukowanego w „Przeglądzie sportowym”, że zrezygnuje z funkcji prezesa PZPN, jeżeli nasza reprezentacja nie wyjdzie z grupy. Na marginesie warto zauważyć, że akurat politycy nie powinni się raczej wypowiadać w sprawie dotrzymywania przyrzeczeń, bo jeszcze ktoś mógłby potraktować na serio ich wypowiedzi i zażądać od nich spełnienia obietnic przedwyborczych. Przynajmniej jeden z dziennikarzy również nie za bardzo chce wziąć odpowiedzialność za swoje słowa. Zresztą Grzegorz Lato nie przyznaje się do złożenia takiego przyrzeczenia. Potwierdza wprawdzie, iż powiedział, że do stołka nie jest przyspawany, ale wcale nie należy tego rozumieć jako deklaracji rezygnacji ze stanowiska. Domyślam się, że prezesowi PZPN chodziło o to, że przyspawanie nie tylko jest bardzo mało skutecznym skutecznym sposobem połączenia żywego ciała z tkaniną wyściełającą siedzenie prezesowskiego fotela, ale na dodatek jest dla osoby przyspawywanej procedurą bardzo bolesną. Prezes Lato swoją wypowiedzią dał po prostu odpór insynuacjom lobby sado-masochistycznego, jakoby zafundował sobie taką przyjemność. Trudno nie zgodzić się w tej sprawie z panem prezesem - osobiście do połączenia d... z fotelem zastosowałbym jakiś klej polimerowy, albo jeszcze lepiej nici chirurgiczne. Przyszycie szacownych czterech liter wprawdzie również jest operacją dość bolesną, ale można ją wykonać w znieczuleniu miejscowym, co w znacznym stopniu łagodzi wynikający z niej dyskomfort.

Dziwię się, że nikt nie wspomniał dotychczas o drugim winowajcy naszego sukcesu, czyli premierze Tusku, który sprawił wraz z resztą trójmiejskiego lobby, że mecz o wszystko graliśmy na wyjeździe w czeskim Wrocławiu.

Powstają już pierwsze plany uzdrowienia sytuacji w polskiej piłce nożnej. Wspomnę tu jedynie o "trzech krokach" Jarosława Kaczyńskiego, jako o całościowym rozwiązaniu tego jakże palącego problemu - zapewne najważniejszego obecnie dla naszego narodu.

(http://www.youtube.com/watch?v=hYdLBcloPGE)

Warto zwrócić uwagę na chęć wykorzystania znajomości panów Bońka i Listkiewicza z panami "Platerem" i "Plati...nim" do działań dyplomatycznych, które mają umożliwić wprowadzenie komisarza do PZPN. Niestety pan Listkiewicz już stwierdził, że nie pomoże w tym uzdrawianiu. Mam wiedzę i muszę przyznać, że ta wiedza jest naprawdę porażająca, od osoby (niestety nie mogę ujawnić kto to taki, ponieważ obawia się o swoje życie), której ciotka ma koleżankę, która zna kogoś, kto zna sprzątaczkę pracującą u człowieka blisko związanego z ludźmi bardzo dobrze poinformowanymi, że ta niechęć pana Listkiewicza może wynikać z tego, że figuruje na długiej liście ludzi, którzy nie lubią pana Kaczyńskiego oraz głoszonych przez niego poglądów.

Klucze do uzdrowienia sytuacji w polskim footballu ma rząd Tuska, który oczywiście na złość opozycji nie zrobi w tej dziedzinie nic. Jest jednak rzeczą oczywistą, że wszyscy Polacy - nawet tacy przypadkowi członkowie przypadkowego społeczeństwa, jak ja - znają się doskonale na piłce nożnej, dlatego musimy sami stworzyć taki program naprawczy. Ba, jestem głęboko przekonany, że wielu z nas taki program już tworzy - w fachowych dyskusjach wspomaganych 45-procentowym "spiritus movens", piwem Carlsberg (oficjalnym napojem Euro 2012) lub chociażby winem prostym. Chętnie poznałbym efekty tych przemyśleń :)