Polityka a la Mordoksiążka

Po trzydniowej nieobecności w Warszawie wracam do domu, włączam TVN24 i trafiam na najważniejsze informacje dnia - polityków wzywających do rozliczenia winnych "afery dachowej". Tak jak wielu innych ludzi sam się śmiałem z tego, że w XXI wieku odpowiedzialni podobno ludzie nie potrafią skorzystać z prognozy pogody (choć z drugiej strony, jak się weźmie pod uwagę, jak często drogowcy są zaskakiwani opadami śniegu, to nie powinno mnie to dziwić), ani zrozumieć takiej z pozoru prostej zależności, że jak pada deszcz, to jest mokro. Ale zrobienie z tego kolejnej afery wymagającej osobistej interwencji premiera to gruba przesada. Ktoś dał du... (zdarza się to codziennie w różnych sytuacjach - niestety tym razem podczas prestiżowego wydarzenia) - w efekcie było wielu wkurzonych kibiców oraz kupa śmiechu i kpin. Decyzji o niezasuwaniu dachu nie podejmował nikt NCS, choć być może niedostatecznie dokładnie wyjaśnili oni ludziom podejmującym decyzję, że murawa nie jest przygotowana do gry podczas deszczu. Sprawa w sam raz dla komisji śledczej.

Przy okazji zastanawiałem się nad poprzednimi "wielkimi" aferami - patrząc wstecz mieliśmy: Amber Gold (przy okazji zostały nagłośnione nieprawidłowości w pracy prokuratury i niedoskonałe przepisy regulujące działanie sądów rejestrowych), taśmy PSL - pojawił się problem nepotyzmu i kolesiostwa w spółkach skarbu państwa, samorządowych albo zależnych od państwowych instytucji. Do tego można by dorzucić "debatę" na temat reformy emerytalnej i towarzyszące jej wydarzenia, zadymy przy okazji meczu Polska-Rosja podczas Euro, czy protesty lekarzy. Pewnie jakby dobrze poszukać, to podobnych spraw znalazłoby się więcej. Mam wrażenie, że za każdym razem reakcje polityków i mediów są praktycznie takie same: media relacjonują jakieś wydarzenie albo odkrywają nieprawidłowości, opozycja korzystając z tychże mediów udowadnia, że wszystko jest to jest osobistą odpowiedzialnością Tuska, który powinien niezwłocznie podać się do dymisji prosząc przy okazji sejm, żeby zechciał go postawić wraz ze wszystkimi ministrami przed Trybunałem Stanu. Rząd składa wyjaśnienia, czasem sypią się głowy, premier obiecuje, że problem zostanie rozwiązany, ale trafia się kolejna sensacja, która spycha poprzednią z tego, co kiedyś nazywało się "pierwszymi stronami gazet" i kółko zaczyna się kręcić od nowa. Przy czym działania polityków wyglądają mniej więcej tak samo niezależnie od rzeczywistej wagi problemu - ważne jest jedynie, żeby pokazać się w mediach i dokopać konkurencji. Media również porzucają temat na rzecz świeższego mięska i sprawa powoli odchodzi w niebyt.

Właściwie obecnie można mieć pewność, że po raz kolejny na topie pojawią się dwie sprawy - kolejne "rewelacje" Antoniego Macierewicza na temat katastrofy smoleńskiej oraz doniesienia o tym, co obecnie robi matka Madzi. Ciekawe, czy Katarzynę W. można już dzięki temu nazwać celebrytką? A jeżeli tak, to która partia zaproponuje jej miejsce na swoich listach wyborczych - w końcu jest pewnie jedną z najlepiej rozpoznawanych osób w Polsce.

Nie wiem, jaki innym przypadkowym członkom przypadkowego społeczeństwa, ale mnie przypomina to Facebooka - ktoś wrzuca jakiś wpis, ktoś odpowiada, sprawa żyje kilka minut (godzin, dni), pojawia się następny wpis... Czy tak ma wyglądać życie polityczne?

A jako małe post scriptum - subiektywny przegląd newsów na który dzisiaj trafiłem.